Bruno van Klaveren: Kinderen en konijnen

Er zijn tuinliefhebbers die zuchten onder plagen als kattestaart, duizendknoop, ereprijs en zevenblad. Eenmaal in hun tuin belandt komen ze er nooit meer af. Bruno van Klaveren is een creatief beheer tuinman (m/v) die het ongerief graag tot zijn voordeel draait. ‘De laatste tijd doen we veel schoolpleinen. Die geestdodende tegels er uit en groen er in, dat speelt veel leuker’ begint Bruno zijn verhaal. We treffen elkaar, min of meer, toevallig op de verjaardag van een gemeenschappelijke vriendin. Als verstokt rokers zijn we naar het terras verbannen en tot elkaar veroordeeld. Twee bejaarde hippies besluiten het tweegesprek nuttig te maken met shoptalk.

Ons concern pakt een verscheidenheid van klussen aan. Types als Tonny en Sanne staan voor jaren op een plek en bouwen met sociaal cement aan een groene en kindvriendelijke buurt. De stad vergroent creatief beheer ook door de buitenruimte aan te pakken middels hit-and-run projecten. Net als Bruno rekenen we types als Mischa en Elwin tot de bouwploeg; komen met een bus gereedschap en nemen het voortouw als iets uit de grond gestampt moet worden. Wanneer ik Bruno met hovenier aanspreek reageert hij geagiteerd ‘zulk soort gasten die komen bestraten, schuttinkie zetten met een groen randje ervoor van het dichtstbijzijnde tuincentrum? Daar ben ik zo oud niet mee geworden’ reageert Bruno zelfbewust; ‘mag het iets meer zijn?’. Bruno over zijn laatste klus, het verbouwen van een overbevolkt schoolplein in oud-Zuid; ‘de speeldruk is giganties, de hele dag van die friemelende kinderen, bijna zo erg als konijnen. Een standaard tuinbeplanting maakt daar geen schijn van kans. Voorbeeld; ik zet rozemarijn en een leraar neemt de kinderen er naar toe. Hij laat ze aan een blaadje ruiken….volgende dag vind ik er niets meer van terug. Allemaal wilden ze een ander ook laten ruiken.’ Bewijst volgens Bruno dat leraren nog veel over groenonderwijs moeten leren; ‘gelukkig is onze Twan de tuinman er ook om de tuinlessen te ondersteunen’. Fantasieloos als ik ben, kom ik tot prikkelplanten als berberis en vuurdoorn als de ideale schoolpleinplanten en verbaas me dat we op de Afrikaandertuin onlangs nog een vrachtwagen stekeligheden mochten overnemen als residu van een Schiedams schoolproject. ‘Als het even kan niet ’legt Bruno uit; ‘als een plein ook ’s avonds toegankelijk is en soms tijdelijk, als bescherming van iets anders dat tot wasdom moet kunnen komen’. Waar andere tuiniers gruwelen van speenkruid of hondsdraf gebruikt Bruno ze graag; ‘kruipers met een leuk bloemetje, zo sterk dat je er over kunt lopen want ze komen altijd weer terug’. Wilde geraniums horen ook tot zijn favorieten’ velden met bloemen! ’verklaart Bruno zijn voorliefde. ‘En hier en daar ook wel eens een plukje dove- en echte brandnetel, dan zet ik er weegbree bij voor de leerervaring, weet je meteen dat er ook medicinale planten zijn’. Zo hoeft voor een ervaren tuinman (m/v)als Bruno beplanting niet duur te zijn; ‘wat in de ene tuin overwoekert kan op een andere plek prima werken’. Bruno heeft ook een snoeitip ‘Vlinderstruik en lavatera moeten regelmatig kort gezet worden om te verjongen, ik steek al die takjes er gewoon naast. Jaren later kom ik wel eens een mooie plant tegen en denk; hé, die had ik er zelf neergezet’.

Het aanleggen van een groene schooltuin is desondanks high-tech business; ‘van deze klus hebben we weer wat geleerd’ weet Bruno. ‘Op kantoor was met de computer een mooi ontwerp gemaakt dat we, volgens plan, uitgevoerd hebben. Je kunt echter van de concierge niet verwachten dat ie met gieters gaat zeulen in droge periodes en zeker niet dat ie er voor terug komt in de zomervakantie. Een irrigatiesysteem van slangen met gaatjes, met vochtigheidsvoeler is dan een efficiente oplossing maar vraagt wat puzzelwerk. Nu moeten we dat er achteraf tussen frommelen, volgende keer wordt dat de start van het ontwerp’.